به نقل از «ایران اکونومیست»

بررسی شاخصه‌های کیفیت، حمایت مالی و ارتقا امکانات تالار هنر

تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۳۱۳۲۴

چهارمین نشست از سلسله نشست های تالار هنر با هنرمندان فعال تئاتر کودک و نوجوان روز گذشته ۱۹ مرداد ماه با حضور آزاده انصاری، محمدرضا مالکی ، رامین بهادری ، مهدی قلعه و شیرین کاشفی برگزار شد.

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روابط عمومی تالار هنر، در این نشست که با میزبانی محسن امیری ، مدیر تالار هنر برگزار شد، موضوعات متفاوتی از جمله کاهش هزینه های تولید برای کارگردانان، انتخاب آثار و فرصت های اجرا برای پیشکسوتان و هنرمندان جوان این حوزه مورد بحث و گفت و گو قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آزاده انصاری کارگردان تئاتر و تئاتر عروسکی در این نشست بیان کرد: اگر قرار به تقسیم بندی نوبت اجراها به پیشکسوتان و جوان ها باشد، شاید هیچ وقت نوبت به جوانان نرسد. پیش از چنین تفکیکی بهتر است که به کیفیت آثار توجه شود. بالاخره جوان هم باید از یک جایی شروع کند و تجربه لازم را بدست بیاورد.

وی درباره سفارش اجرا تصریح کرد: اجراهای سفارشی باید به اختیار مدیر سالن باشد و مدیر برای آن سفارش دادن باید بتواند پاسخگوی امثال من و هنرمندان دیگر باشد. این مسئله اجتناب ناپذیر است. مدیر سالن باید مواظب کیفیت باشد و سفارش ها همیشه کارهای خوبی از آب در نمی آیند.

انصاری با تاکید بر این نکته که اگر می خواهیم کار خوبی داشته باشیم باید حمایت مادی و معنوی لازم را هم داشته باشیم گفت: نمی توانیم درباره کیفیت آثار بحث کنیم و بخواهیم که بدون پول انجام شده باشد.

این کارگردان تئاتر درباره بخش های هزینه بری که تالار می تواند از دوش کارگردان بردارد گفت: بخش روابط عمومی و تبلیغات نمایش ها هزینه زیادی دارد و ضروری است که این هزینه ها از دوش کارگردان برداشته شود. بخش عمده هزینه های نمایش کودک و نوجوان به ساخت دکور اختصاص پیدا می کند که تالار می تواند با ایجاد یک کارگاه دکور از هزینه های اضافه نمایش بکاهد.

وی درپایان به اهمیت نمایشنامه و قصه یک نمایش پرداخته و افزود: بچه های امروزی نیاز به شنیدن قصه دارند و با به روز کردن نمایش ها می توانیم برایشان قصه تعریف کنیم.

محمد رضا مالکی بازیگر و کارگردان تئاتر ، دیگر هنرمندی بود که در این نشست حضور داشت. وی درباره کار اولی ها گفت: کار اولی ها نیاز به شناخت مسائل ابتدایی دارند تا حداقل بتوانند با مدیر تالار ارتباط برقرار کنند. داشتن نمایشنامه کامل و خوب نیاز ابتدایی یک کار اولی است. نمی توانیم بدون داشتن یک نمایشنامه توقع یک کار با کیفیت داشته باشیم. در عین حال نمایشنامه اولین دریچه برای حدس درباره کیفیت اثر نهایی هم هست.

وی معتقد است که تالار هنر می تواند در بین کارهایی که برای اجرا انتخاب یا نوبت می دهد، و برای ارتقا سطح کیفی، به تعداد افرادی که کارخوبی انجام می دهند نیز سفارش کار بدهد.

مالکی تصریح کرد: یک کار خوب و با کیفیت ابتدا باید سرگرم کننده باشد. در درجه دوم وجه هنری را رعایت کند و درجه بعد در بحث تربیت و آموزش قابل قبول باشد. این سه وجه با به کارگیری گروه طراحان و بازیگران با کیفیت تکمیل می شود.

وی اولویت دادن به نمایش و قصه های ایرانی نسبت به کارهای خارجی را اتفاق خوبی دانست که با به روز کردن قصه های قدیمی ایرانی می تواند، اتفاق بیافتد و تاثیر گزار هم باشد.

این بازیگر تئاتر تصمیم پشت درهای بسته شورا و اجازه دفاع ندادن به کارگردان را اتفاق بدی دانست که تالار باید از آن بپرهیزد.

مهدی قلعه کارگردان تئاتر کودک و نوجوان نیز در بخش دیگر نشست گفت: یک اجرای خوب باید اجازه روی صحنه ماندن داشته باشد. در کشورهای دیگر یک نمایش را سال ها روی صحنه می برند و با چند اجرای محدود رها نمی کنند.

وی تغییر سلیقه مخاطب را یک ضرورت دانسته و توضیح داد: بعضی هنرمندان باعث عوض شدن سلیقه تماشاگر شده اند. تماشاگر فقط نمایش های موزیکال دوست دارد و این باید تغییر کند و این وظیفه هنرمند است.

قلعه با تاکید بر تسهیل پروسه تایید متن از طریق شورای نظارت گفت: درباره انتخاب آثار باید شفافیت وجود داشته باشد. اگر قرار است فراخوانی داده شود، باید بعد از فراخوان و انتخاب آثار، به اطلاع دیگران رسانده شود.

این کارگردان تئاتر نیز درباره کیفیت آثار نمایشی به دو بخش حمایت مالی از گروه های نمایشی و شورای انتخاب کاملا قوی و با وجاهت پرداخته و این دو را لازمه انتخاب آدم های درست و خروجی با کیفیت دانسته و ادامه داد: یک پیشکسوت نمی تواند الزاما کار خوب تولید کند. باید در بخش های دیگری از آنها کمک گرفت. حتما نباید حضور پیشکسوت در مقام کارگردان باشد.

قلعه با بیان این که سفارش دادن به هر قیمتی کار درستی نیست تصریح کرد: همواره استثناهایی وجود دارد که باید انجام داد ولی در نهایت باید کیفیت داشته باشند. فرق کار کودک و بزرگسال بحث طراحی و رنگ و صحنه است که نیاز به پول دارد و جزو رکن هایی است که نباید نادیده گرفته شود. یکی از ارکان مهم نمایش کودک داشتن قصه خوب است که تئاتر امروز به معنای واقعی از آن تهی شده است.

وی درمورد انتخاب اعضای شورا نیز کنار گذاشتن افراد تکراری و به کار گیری افراد جدید و نخبه که کارهای باکیفیتی بتوانند اجرا کنند را پیشنهاد داد.

وی در بخش دیگر صحبت هایش به اهمیت تئاتر نوجوان پرداخته و گفت: به خاطر اتفاقاتی که در سال گذشته افتاد نمایش نوجوان مخاطب خود را از دست داده است. کمتر برای این گروه سنی کار تولید شده و بلا تکلیف مانده است. این اتفاق باید بررسی و حل شود تا ما بتوانیم برای نوجوانان هم کار انجام بدهیم.

قلعه، تالار هنر را برای هنرمندان کودک و نوجوان در حکم تئاتر شهر برای کارهای حرفه ای بزرگسال ارزیابی کرده و تاکید کرد: کسی که رزومه ندارد و تجربه ای بدست نیاورده نباید مستقیم در این تالار اجرا برود. کما اینکه در چهار پنج سال گذشته این اتفاق افتاد و باعث پس رفت کیفیت تالار شد.

قلعه از اجرا دادن به کارهای شهرهای دیگر در تالار هنر انتقاد کرده و افزود: تالار هنر متعلق به تهران است و فرصت اجرا به خود هنرمندانی که در تهران و به صورت حرفه ای فعالیت می کنند نمیرسد. نهایتا هر دو سال یکبار این اتفاق می افتد بنابر این دلیلی ندارد که به گروه های شهرستانی در تالاری که در تهران است اجرا داده شود. گروه شهرستانی در شهرشان سالن دارند و حمایت لازم را در شهرشان دریافت می کنند.

شیرین کاشفی بازیگر و کارگردان تئاتر نیز در این نشست تاکید کرد:داشتن رنگ و لباس و صحنه الزاما نمی تواند تعریف یک نمایش کودک باشد و این آفتی است که خیلی از ضعف ها را می پوشاند. مرز کیفیت در نمایش کودک و نوجوان تاثیر گذاری و جریان سازی است. بیشتر کارگردان ها ادای این اتفاق را در می آورند.

وی سهیم دانستن خود کودکان در انتخاب آثار را اتفاق مهمی از دید کودکان دانسته و درباره لزوم حمایت مالی از آثار نمایشی گفت: بدون حمایت مالی نمی توان توقع کار کردن از کسی داشته باشیم و اگر می خواهیم سفارش بدهیم به کسی سفارش بدهید که قبلا توانسته تماشاگران زیادی را با تالار آشنا کند و یا دوباره آنها را به تالار برگرداند.

کاشفی نیز تشکیل کارگاه دکور و در نظر گرفتن فضایی برای نگهداری دکورهای خوب را ضروری دانسته و بر لزوم ارتقا امکانات سالن برای اینکه دست کارگردان برای تولید نمایش خوب باز باشد تاکید کرد.

کاشفی پیشنهاد داد که سالن سایت فروش بلیت خودش را داشته باشد که گروه نخواهد درصدی به سایت های فروش دیگر و خارج از سالن پرداخت کند و افزود: در همین سایت می توان تبلیغ نمایش ها قرار داده و یا برای برگزاری کارگاه های آنلاین از آن استفاده کرد.

وی نمایش کارهای خوب خارجی و برپایی جلسات گفت و گو تحلیل و نقد این آثار را نیز به عنوان یک پیشنهاد مطرح کرد.

رامین بهادری دیگر هنرمند حاضر در این نشست به شاخصه های کیفیت نمایش کودک و نوجوان پرداخته و تصریح کرد: مقداری از کیفیت را باید سرگرمی در نظر بگیریم و این واقعیت است که کودکان پس از اتمام اجرا وقتی سرگرم می شوند احساس خوبی دارند. بخش دیگر کیفیت داشتن نمایشنامه و دیگر مسائل یک نمایش است. برای انتخاب این آثار داشتن یک شورا متشکل از هنرمندان و تعدادی از تماشاگران می تواند در کیفیت کار و شناخت سلیقه مخاطبان کمک کننده باشد.

وی بیان کرد: نگاه متفاوت به یک قصه پرتکرار الزاما بد نیست . می توان با یک نگاه متفاوت به یک قصه جذاب اثری جذاب تولید کرد. ما این کار را با ،«بزک زنگوله پا » کردیم. در آن کار از تکنیک های نمایش ایرانی استفاده کردیم. هم قصه گفتیم و هم چند تا تکنیک نمایش ایرانی را به کودکان معرفی کردیم. خلاقیت در استفاده از ابزار ها و امکانات صحنه می تواند بچه ها را به وجد بیاورد و تاثیر گذار باشد.

بهادری درباره اجرا دادن به کار اولی ها نیز گفت: پیشکسوت و جوان همه یک پیکرند و می توانند به حرکت یک ماشین کمک کنند. گاهی جوان ها کارهای بهتری و حتی نمایشنامه های ارژینال تری روی صحنه می برند.و گاها با خلاقیت شان باعث می شوند که تماشاگران بیشتری به سمت نمایش های کودک و نوجوان روی بیاورند.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: تالار هنر

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: تالار هنر کارگردان تئاتر کودک و نوجوان انتخاب آثار داشته باشیم نمایش کودک حمایت مالی تالار هنر کار اولی یک نمایش هزینه ها نمایش ها یک کار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۳۱۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بایدن در دو نسخه؛ سرکوب زنان آمریکایی و حمایت از زنان ایرانی

وقوع رخداد‌هایی که در دانشگاه‌ها اتفاق افتاد ۷ ماه پیش غیرقابل تصور بود، این‌که یک زن سفیدپوست آمریکایی، آن هم دانشگاهی، توسط دولتش که موعظه آزادی می‌کند و گزارش‌های سالانه در مورد لزوم احترام کشور‌های جهان به حقوق زنان منتشر می‌کند، تنها به دلیل بیان دیدگاه‌هایش مورد ضرب و شتم قرار گیرد و بازداشت شود.

اما به باور ناظران و حتی مؤرخان و فیلسوفان «طوفان الاقصی» دژ‌های توهم انسان‌دوستی و دموکراسی غرب را در هم کوبید و چهره‌ی واقعی آزادی‌ها در آن را آشکار کرد.

دانشگاه‌های آمریکا ۱۸ آوریل جاری، موجی از اعتراضات گسترده علیه کمک‌های مالی و تسلیحاتی واشنگتن به اسرائیل جهت نسل‌کشی فلسطینی‌ها به دست رژیم صهیونیستی را کلید زدند که از ۷ اکتبر آغاز شده بود.

این اعتراضات خیلی زود دانشگاه‌های کلمبیا، اموری، نورث وسترن، جرج واشنگتن، جرج تاون، ییل، واشنگتن، کالیفرنیای جنوبی، هاروارد و دیگر مراکز و مؤسسات علمی و تحقیقاتی معروف ایالات متحده را فرا گرفت.

این اعتراضات به دانشگاه‌های داخل آمریکا ختم نشد، بلکه در راستای آن دانشگاه‌های استرالیا، کانادا و سپس فرانسه نیز در برگرفت. این درحالی است که خبر‌هایی از شعله‌ور شدن دامنه این اعتراضات در دیگر کشور‌های غربی، به ویژه انگلیس به عنوان اولین حامی شکل‌گیری «اسرائیل» در سرزمین‌های اشغالی فلسطین در سال ۱۹۴۸، نیز به گوش می‌رسد.

تا این لحظه تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه منجر به شهادت بیش از ۳۵ هزار فلسطینی شده است که بیشتر آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. علاوه بر تخریب اکثر شبه کامل زیرساخت‌ها و مناطق مسکونی غزه.

شلاق کابوی آمریکایی

وقتی پلیس برای سرکوب دانشجویانی که حمایت مالی از نسل‌کشی را محکوم می‌کردند، وارد میدان شد، زنان را ضرب و شتم و آنها را به همراه صد‌ها دانشجو و استاد بازداشت کرد.

در این ضرب و شتم‌ها و بازداشت‌ها حتی مدرک تحصیلی پرفسور «کارولین فولین»، استاد اقتصاد دانشگاه اموری نیز به دادش نرسید. دنیا فریادهایش را که می‌گفت: "من پروفسور هستم" و ناله‌هایش زیر پای پلیس را شنید. صحنه‌ای که یادآور قتل «جرج فلوید» سیاه‌پوست آمریکایی به دست پلیس بود.

با «جیل استاین» ۷۳ ساله، پزشک و کاندیدای ریاست جمهوری نیز اینگونه رفتار شد. پلیس وی را به دلیل شرکت در اعتراضات دانشگاه واشنگتن بازداشت کرد.

در صحنه‌ای دیگر، یک پلیس کفش‌های سنگین خود را بر گردن دختر جوانی فشار می‌دهد، چون می‌خواست کمک مالی دولتش به کشتار کودکان و زنان غزه متوقف شود.

مقابل این صحنه‌های خشونت‌آمیز، مردم اظهارات بایدن را به یاد می‌آورند که چگونه در آنها ظلم به زنان در ایران و سایر کشور‌های جهان را محکوم می‌کرد.

بایدن در اظهاراتی گفته بود، زنان در ایران برای حق آزادی، آزادی‌بیان، تجمع و تظاهرات مبارزه می‌کنند و افزوده بود: «زنان در سراسر جهان تحت آزار و اذیت هستند. تهران باید به خشونت علیه شهروندانش پایان دهد.»

این تنها نسخه خارجی کابوی هشتاد ساله نیست که به خود اجازه می‌دهد، ارزش‌هایی، چون آزادی، همزیستی و تمدن را به ملت‌هایی صادر کند که از نخستین سپیده‌دم تاریخ، تمدن‌ساز بوده‌اند.

در نسخه داخلی، کابوی هشتاد ساله به شهروندانش به ویژه زنان، اجازه می‌دهد، فقط در مسائلی، چون بیکاری، سقط جنین، مهاجرت، * و تراجنسیتی اظهارنظر و تظاهرات کنند و هرگز اجازه ندارند، از خطوط قرمز عبور و برادر بزرگ‌تر را عصبانی کنند.

شخصیت‌های اورول

برادر بزرگتری که «جورج اورول» در رمانش «قلعه حیوانات» (۱۹۸۴) پیش‌بینی کرد، کسی جز «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیست که از دور تمام رخداد‌های جاری در واشنگتن و دیگر شهر‌های آمریکا را زیر نظر دارد و نظر خود را بر آنها در کشوری تحمیل می‌کند که از آن به عنوان بهشت آزادی‌ها یاد می‌شد.

از آنجایی که هدف جنبش دانشجویی رهایی از سلطه برادر بزرگ است، لذا لازم بود، «وینستون اسمیت» قهرمان، نقش خود را در هدف قرار دادن مراکز فکری، فرهنگی، مدنی و به طور کلی علمی ایفا کند تا آگاهی و بیداری از این مراکز به جامعه آمریکا و از آنجا به افکار عمومی جهان درز پیدا نکند تا مبادا پایه‌های تجاوز، بی‌عدالتی و فساد در جهان متزلزل شود.

به همین دلیل، بایدن به پلیس و گارد ملی اجازه می‌دهد تا زنانی که علیه ظلم برادر بزرگ‌تر در اسرائیل قیام می‌کنند، را ضرب و شتم کنند و خود به حمایت‌های مالی و تسلیحاتی‌ش از «اسرائیل» ادامه می‌دهد، حتی اگر همه مردم آمریکا از جمله یهودیان، از وی متنفر باشند.

در این راستا، هفته گذشته رئیس جمهور آمریکا با کمک مالی ۲۶ میلیارد دلاری به «اسرائیل» برای ادامه جنگ‌ش در نوار غزه موافقت کرد و متعهد شد که همچنان به حمایت‌هایش جهت تأمین و تضمین امنیت و برتری این رژیم بر همسایگانش ادامه دهد.

به تبعیت از بایدن، بلینکن و کربی نیز نقش روزانه خود را ایفا و هر روز تأکید می‌کنند که «اسرائیل» مرتکب نسل‌کشی نشده، غیرنظامیان را هدف قرار نداده و قوانین بین‌المللی را نقض نکرده است. آنها اصرار دارند، حقایقی که با تمام جزئیات آن در رسانه‌های دنیا پخش می‌شود و میلیارد‌ها نفر در سراسر جهان آنها مشاهده می‌کنند، دروغی بیش نیست.

وحشتناک‌ترین کابوس.. مرحله‌ای بی‌مانند در تاریخ

با همه اینها، «مازن النجار»، نویسنده و خبرنگار شبکه «الجزیره» بر این باور است، خیزش دانشگاه‌های آمریکا مرحله‌ای منحصربه‌فرد «در مبارزه فرهنگی با نظام سلطه امپریالیستی» است. این خیزش «برخی پیوند‌های این نظام را گسسته و الهام‌بخش بسیاری از مردم دنیا شد و پیش‌روی آنها افق‌های انسانی، معنوی و اخلاقی جدیدی گشود.»

النجار در مقاله‌ای در شبکه الجزیره نوشت: «آنچه در دانشگاه‌های آمریکا اتفاق می‌افتد به وحشتناک‌ترین کابوس صهیونیست‌ها تبدیل شده است. این اعتراضات، چیزی جز مشروعیت‌زدایی از "اسرائیل" و رسواکردن اخلاقی آن، به‌ویژه در میان نسل‌های جوان غرب نیست. نباید فراموش کرد که هم اکنون این احتمال به شدت مطرح است که این خیزش‌ها و تظاهرات‌ها توسط نسل جدیدی از یهودیان در غرب رهبری شود. نسلی که اگرچه در خانواده‌های ریشه‌دار یهودی و حتی صهیونیستی بزرگ شده‌اند، اما روایت صهیونیسم جهانی را تکذیب می‌کنند و به دنبال حقیقت و عدالت هستند».

«عمار علی حسن»، پژوهشگر و جامعه‌شناس جهان عرب نیز می‌گوید: «با گذشت زمان، جوانان در غرب محدودیت‌هایی که شهروندان کشورهای‌شان درباره اسرائیل وضع‌شده را در هم می‌شکنند، محدودیت‌هایی که برای چندین دهه برای آنها اعمال شده و حالا متوجه شده‌اند، همه پوچ و ناحق هستند.»

و چه بسا شاهد تحقق خیلی زود این گفته «کریس هگز»، نویسنده و خبرنگار نظامی آمریکایی باشیم که در یکی از گزارش‌های خود خاطرنشان کرد: «دانشجویان آمریکایی که در میان آنها بسیاری از یهودیان نیز مشاهده می‌شوند، در خیزش خود شجاعت اخلاقی و جسمی بسیاری نشان دادند. این خیزش را چیزی جز شکست فاحش نخبگان و نهاد‌های حاکم نیست. خیزشی که خواسته‌اش توقف بزرگ‌ترین جنایت یعنی نسل‌کشی است.»

منبع: فارس

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی